|
|
Дасте, ки дар он қувваи бозӯи замон аст,
Дорандаи рахшон алами ранҷбарон аст,
Он даст, ки ҳамдаст ба он халқи ҷаҳон аст,
Имрӯз дигар тоқати занҷир надорад!
Қалбе, ки ғазабхонаи Юнон шуда имрӯз,
Аз сӯзи ватан оташи сӯзон шуда имрӯз,
Чун нури раҳи сулҳпарастон шуда имрӯз,
Ҷуз халқу ватан ӯ дигар омир надорад!
Рӯҳе, ки раҳаш ҳеҷ дари баста нагирад,
Аз ҳукм нагардад каму аз қатл намирад,
Дарёи равонест, ки поён напазирад,
Ин рӯҳи қавӣ бим зи тақдир надорад!
Умре, ки ба умри ҳама халқи ватан омехт,
Чун Модари Юнон ба сараш оби бақо рехт,
Гар фитна ба сӯяш ҳама аҳли ситам ангехт,
Ин умри бақо-ёфта охир надорад!
Марде, ки ҳаёташ ба раҳи адл гузорад,
Дар роҳи вафои ватанаш ҷон бисупорад,
Озодӣ ба нақди дилу ҷонаш ба каф орад,
Ин мардии ӯ нуқтаи тасвир надорад!...
1961.
|
|
