|
|
Ҷон будиву рафтӣ, зиндаям, ҳайронам,
Дар васлу видои ҷону тан сарсонам.
Бо ашк марез пок дар домани хок,
Бо ханда марав ту аз лаби хандонам.
Ку зиндадиле, ки зиндадаргӯр нашуд,
Ку сӯзи ҷигар, ки захми носур нашуд.
Ҳамхони замон будиву ҳамрони ялон,
Пайванди замона бо замон ҷӯр нашуд.
Як даст қалам кашид аз боли замон,
Як панҷа ба ёли аспи иқболи замон,
Бо ин ҳама панҷабозиҳо охири кор
Биншастиву гиря кардӣ бар ҳоли замон.
Гирди сари ёри зор гаштӣ сад бор,
Бо шамсу қамар, ба гардиши лайлу наҳор.
Гар ёр вафо накард, ағёр чӣ кард,
Рангат ба хазон расиду бӯят ба баҳор.
Азбаски тарабхез туро пиндор аст,
Асбоби тараб туро ғами бисёр аст.
Аз гиряи дил ашк ба рӯе надамид,
З-он синаи ошиқон гулу гулзор аст.
Дар шеъри дарӣ дар ба дарӣ бисёр аст,
Танҳо дари ишқи пок безинҳор аст.
Аз Арш ба фарш ҷумла ҷӯёи раҳанд,
Роҳе, ки ба ҳақ барад, паси симхор аст.
Хуршед кашида теғ бар куштани шаб,
Ранг аз рухи шаб парида чун ранги тараб,
Хуршедвашо, чӣ мекашӣ теғи нигоҳ,
Ҳуш дор, сафед мешавад мӯи сиёҳ.
2001
|
|
