|
|
Эҳдо ба Нодири Нодирпур
Маро гуфтӣ: Биё, Шероз – пойандоз,
Ман акнун мекунам парвоз то Шероз;
Ки гарди корвонҳоро наангезам,
Зи фарёди шарархезам.
Ба зери боли симин мекунад парвоз,
Раҳи он корвони рафта беовоз.
Ба истиқбол танҳо корвони кӯҳ меояд,
Ба сад андӯҳ меояд.
Ҷарас фарёдҳо дорад ба гӯши ман.
Ба гардун мерасад бонги сурӯши ман,
Ба ҳомун боз мегардад хурӯши ман,
Зи лабҳои хамӯши ман.
Чӣ шаҳбозам,
Ки аз парвоз метарсам?
Аз ин аърофи беовоз метарсам…
Чу Ҳофиз буд аз обу гили Шероз,
Ман аз васли гули Шероз метарсам.
Ҳаметарсам, ки фардо ҳамчу бегона.
Барандам бар тавофи шеъри шоҳона,
Зи ҳоли Хоҷа бархонанд афсона,
Аз он ғофил, ки набвад Хоҷа дар хона.
1971.
|
|
