|
|
Баҳору манъи шикору замони висол,
Ту шарм менакунӣ аз ғизолу чашми ғизол.
Ғизол дар камари кӯҳи нор меларзад,
Чунон ки шеъри ғазал дар навор меларзад.
Сафи савор бубину сагу шикор бубин,
Яке ғизолу чунон гиру дор бубин.
Камар-камар ҳама тиру нишона як нахчир,
Раҳи халос дигар нест ҷуз раҳи тақдир.
Чу ҳалқа танг шуд, оҳуи мо ба дарё ҷаст,
Нафир карду зи бому зи доми дунё ҷаст.
Гузашту рафт чу оҳу ба он канораи руд,
Кашид нола, ки сайёду дому дад, падруд!
Вале сагони шикорӣ гирифта дунболаш,
Ба ҷои пой, худоё, кушой шаҳболаш.
Дар ин масири бало то Хутан басе роҳ аст,
Ба ҷуз дуои манат зӯри пой ҳамроҳ аст.
1991.
|
|
