|
|
Чун синаи садчоки ялонӣ, Ватани ман,
Ман зиндаю медӯзӣ ту аз гул кафани ман.
Ту олами яктои манӣ, дида мабодо,
Бинад гули хокистари боғу чамани ман.
Бо ин ҳама худсӯзӣ туро боз парастам,
Қутби ману Маздои ману Аҳримани ман.
Як қофилаи ишқи ман аз роҳ рабуданд,
Ман ҳеҷ надонам, кӣ бувад роҳзани ман.
Аз тундиву аз тезӣ чунон хор шудастем,
Чун хор бувад пираҳанам дар бадани ман.
Хубон ҳама оҳу шудаю кӯҳ ба қӯҳанд,
Як ҷав нахарад нофаи моро Хутани ман.
Мардӣ чу гузашт аз камари мард, ҷунун аст,
Эй вой аз ин мардии барбодзадани ман!
1996
|
|
