То як анҷомам сад оғоз оварад.
Хандаи шайтонии душман бадал гардад ба оҳ,
Шавам як лаҳза беқайду сабукрӯҳ,
Ба худ як олами афсона созам.
Ҳар киро як давру даврон,
Ҳар киро як навбатест.
Пас аз ӯ чанд муддат хонаро ҳаргиз намерӯбанд,
Пас аз ӯ хонарӯбӣ як гуноҳи пурситам бошад.
Шавад ороста ин хоки қадим
Ҳамчу як духтари ҳаждаҳсола.
Лагадкӯбаш кунад як нокаси дун,
Замин бечора домангир аз мост.
Замин – як ҷуръа оби охирин аст,
Ки бар қадраш расӣ дар ташнагиҳо.
Замин – як охирин нон аст, мардум,
Ки бар қадраш расӣ дар гушнагиҳо.
Замин дар зери по аз мо баланд аст,
Ба рӯяш нақши ҳар як пой панд аст.
Ниҳон дар қаъри куҳсорон
Ниҳон дар ҷавфи ҳар як санги кӯҳистон. Саҳифаи 1/61 |
Роҳнамо
Зиндагинома
