Бо оби ту андар дили дашту даману кӯҳ
Рӯида ниҳолу гулу гулзор ба авҷанд.
Аз наҳри сухан, ишқи Ватан, ишқи ҳабибон
Бо хомаи худ чун ту басо зар бифишонам!
Суботи кӯҳсорон аст бо ту,
Шукӯҳи меҳри тобон аст бо ту.
Боз бо чашмони бозигар харидорони ҳусн
Ҳусни ҳар хушдорро бармекашанд.
Шоҳбайти достони безаволам – достони дастбурд.
Ҳамнажоду ҳамсифат бо Шеракам,
Бисозам чанбар аз гулҳои садранг,
Шиносонам диламро бо баҳорон.
Шавам бо қуллаҳо ҳамсар, ки шояд
Биёмӯзам тариқи сарфарозӣ,
Дигар онро нахонам пеши ҳар кас,
Дигар бо он насозам худписандӣ.
Ман даҳони бози мили танкҳоро баста хоҳам дошт
бо дастони оддӣ,
Ҳамон расму таомулро, ки бо он мардумони пок
Чашида пухтаю хоми ҳаёту умр варзида. Саҳифаи 1/130 |
Роҳнамо
Зиндагинома
