1. БӮИ ГУЛ ОЯД ЗИ ТУ

2. БОҒИ МО

3. БОЗ ҲАМ ДАР БОРАИ РӮДИ КӮҲӢ

4. ДАР БОМИ ҶАҲОН

5. ДАРДИ МАН БОЛО ГИРИФТ

6. ДАСТИ ТУ МЕДОНАД

7. ДИЛСИЁҲ

8. ДӮСТОНРО ГУМ МАКУН

9. ЗАН ПОСБОНИ ОТАШ АСТ

10. ЗАН, АСТ ЗАН

11. ИЛОҶАМ ЧИСТ

12. ҚАЛАМ

13. КОКУЛАТ (БА ДУХТАРОНИ ТОҶИК)

14. КӮҲ

15. САЙРИ ҚИЪАҲО

16. СУРУДИ КӮҲИСТОН

17. ТӮИ ПАХТАЗОР

18. ЧАШМИ МАН

КОКУЛАТ
(Ба духтарони тоҷик)

Майдабофӣ кард модар шуста тори кокулат,
Тахтапуштат парниёнпӯш аз қатори кокулат.

Боғи ҳуснат гул кунад ҳар рӯзу ҳар соат, чи хуш,
Чунки омад мавсими авҷу барори кокулат.

Дар сари ҳар тори мӯят як дил овезон бувад,
Ҳалқадаввак шуд ба гардан банди дори кокулат.

Аз қадамҳои ту миннатдор шуд шаҳри азиз,
Меҳри бепоёни дил кардем бори кокулат.

Бӯи атру гул димоғи кас муаттар мекунад,
Чун чаман бишкуфт оё навбаҳори кокулат,

Орзу дорам, ки боре кокулат орам ба чанг,
Кош медодӣ ба дастам ихтиёри кокулат.

Ҷилвагар гардад ба пеши чашм чун тиру камон
Бигзарӣ чун аз бари ман рангу бори кокулат.

Аз дами миқроз дигар кокулатро дур дор,
Шуд баланд аз нав, азизам, эътибори кокулат.

1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18