БӮИ ГУЛ ОЯД ЗИ ТУ
БОҒИ МО
БОЗ ҲАМ ДАР БОРАИ РӮДИ КӮҲӢ
ДАР БОМИ ҶАҲОН
ДАРДИ МАН БОЛО ГИРИФТ
ДАСТИ ТУ МЕДОНАД
ДИЛСИЁҲ
ДӮСТОНРО ГУМ МАКУН
ЗАН ПОСБОНИ ОТАШ АСТ
ЗАН, АСТ ЗАН
ИЛОҶАМ ЧИСТ
ҚАЛАМ
КОКУЛАТ (БА ДУХТАРОНИ ТОҶИК)
КӮҲ
САЙРИ ҚИЪАҲО
СУРУДИ КӮҲИСТОН
ТӮИ ПАХТАЗОР
ЧАШМИ МАН
СУРУДИ КӮҲИСТОН
Қатра аз ях мечакад, аз шӯха резад шаршара,
Рӯд ҷорӣ мешавад, гуфторҳо дорад дара.
Мисли абри паст гашта об менӯшад рама
Ҷасту хезе мекунад ширмаст дар яксӯ бара.
Ман, ки аз модар таваллуд гашта дидам кӯҳро,
Меҳри дил бахшидаму бо ҷон харидам кӯҳро,
Дар канори чашма будам, дар миёни арчазор,
Аз забони мурғҳо равшан шунидам кӯҳро:
“Барфи болои сари ман нуқрасон рахшон бувад,
Оби рӯдам мисли ишқи ошиқон ҷӯшон бувад,
Ҳар касе гӯяд, ки кӯҳистониям, бовар макун,
Бингар аввал, ки дилаш софаст ё вайрон бувад”.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
|