1. БӮИ ГУЛ ОЯД ЗИ ТУ

2. БОҒИ МО

3. БОЗ ҲАМ ДАР БОРАИ РӮДИ КӮҲӢ

4. ДАР БОМИ ҶАҲОН

5. ДАРДИ МАН БОЛО ГИРИФТ

6. ДАСТИ ТУ МЕДОНАД

7. ДИЛСИЁҲ

8. ДӮСТОНРО ГУМ МАКУН

9. ЗАН ПОСБОНИ ОТАШ АСТ

10. ЗАН, АСТ ЗАН

11. ИЛОҶАМ ЧИСТ

12. ҚАЛАМ

13. КОКУЛАТ (БА ДУХТАРОНИ ТОҶИК)

14. КӮҲ

15. САЙРИ ҚИЪАҲО

16. СУРУДИ КӮҲИСТОН

17. ТӮИ ПАХТАЗОР

18. ЧАШМИ МАН

ЗАН ПОСБОНИ ОТАШ АСТ

Зан ҳамеша рафт аз ҳамсояҳо оташ гирифт,
Аз дигарҳо бо тавалло, илтиҷо оташ гирифт,
Бас, ки гӯгирд он замон чун гавҳари ноёб буд,
Аз гадои кӯчаю аз бенаво оташ гирифт.

Лахчаро мекард зан дар зери хокистар ниҳон,
То намонад бе алав дигар танӯру ошдон.
Дар танӯр оташ агар гулхан шавад, рухсори зан
Сурх мегардад чу кулча, ё ба мисли гарм нон.

Баски аз рӯзи азал зан посбони оташ аст,
Посбони оташасту хеш кони оташ аст,
З-ин сабаб бо зан агар гаштем ҳар вақте дучор,
Бингарӣ, сар то ба пои мо ҷаҳони оташ аст.

1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18