Мирзо Турсунзода яке аз симоҳои барҷастаи адабиёти со-ветии тоҷик мебошад, Баъди устодон С. Айни ва А. Лоҳути ӯ барумандии ҷаҳонии адабиёти тоҷикро баланд бардошта, онро ватирофи хосу ом гардонидааст. Нашҳунамои адабиёти солҳои 50—70 тоҷик бо номи ӯ пайвастааст. муборизи матини сулҳу амният Мирзо Турсунзода чй бо осори рангинаш ва чй бо нутқу баромадҳои назар писандаш дили хонандагони тарақипарвари Шарқу Fap6po тасҳири намудааст. Шеърои вай мисли рўдҳои кўҳистон ба ҳам омада, ба дарёи бузурге табдил ёфтаанд, ки ба мардуми шеърхону суханфаҳми тоҷик ва халқҳои Сайёра назокати ҳақиқӣ, шодмонӣ ва одамият мебахшанд. Роде, ки у барои ба ин ҷою маснад расидан тай кардааст, басо дурудароз ва мушкилу мураккаб аст.       Ба Мирзо Турсунзода унвони Лауреати Мукофоти Давлатии СССР, Лауреати Мукофоти Ленини ва Лауреати Мукофоти республикавии ба номи Рўдакӣ дода шудааст. Соли 1961 аввалин унвони фахрии Шоири Халқии Тоҷикистонро соҳиб гардид. Соли 1967 Мирзо Турсунзода ба гирифтани Лауреати Мукофоти байналхалқии ба номи Неӣрў сарфароз мегардад. Бо унвони олии қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1967) ва боз бисёр ҷоизаю орденҳои Шўравӣ мушарраф гардонида шудааст. Билохира Мирзо Турсунзода қаҳрамони Тоҷикистон аст. қиссаи Мирзо Турсунзода чун муборизи матин дар роҳи муҳофизати сулҳу амнияти халқҳои ҷаҳон калон аст. Ў дар чандин конгрессу симпозиумҳои байналхалқӣ ширкат варзида, аз номи халқи тоҷик суханронӣ намудааст. Мавқеи ҷамъиятии ў чун паҳнкунандаи идеяҳои сулҳпарварӣ дар ҷаҳон машҳур аст.