Наврӯз дар Ӯзбекистон


Ҳар иде аз ҷумла иди Наврӯз дар Узбекистон бо руҲи сиёсӣ доир карда мешавад. Ҳоло дар Узбекистон ибораи «узбекони бостонӣ» садо медиҲад ва дар миёни аҲли илм низ ақидае чо дорад, ки гӯё мардуми узбек Қабл аз одамато ва момоҳаво пайдо шуда бошад. Ва дар демукросии имрӯзаи Узбекистон чунин аҚида роич аст. Наврӯз дар Узбекистон бо номи «Наврӯз байрами» ба таври расми ҳар сол 21 март ҷашн гирифта мешавад. Зеро Самарканд, Бухоро ва Фарғона аз манотиқи тоҷикнишини Узбекистон маҲсуб мешаванд ва то ҳол сунан ва ойинҳои Наврӯз дар миёни сокинони ин манотиқ то андозае Ҳифз шудааст. Ҳоло ки дар шаҲрҲои маркази, СамарҚанд, Бухоро, Насаф, Кеш, Китоб, Термиз, Дехнав, ки мардуми тоҷик аз қадимулайём сукунат доранд ва мардуми таҳчоии ин манотиқ тоҷик Ҳастанд, анъаноти Наврӯз Ҳифз шуда ва мардуми узбек низ бо чунин расм аз наврӯз таҷлил ба амал меоранд. Дар манотики мухталифи Узбeкистон ғазои наврӯзӣ - саману ё суманак, омода карда мешавад ки мардуми ин кишвар сумалак мегӯянд. Сумалак рамзи абадият аст.»